۲- کوتاهی و اختصار : آیا اسم به اندازه کافی کوتاه است تا به آسانی به خاطر آورده و استفاده شود؟ یا در برابر کوتاه شدن به شکل یک اسم رمز یا نام اختصاری مقاومت می کند؟ اسامی چند کلمه ای بلند، سریعا به شکل اسامی مختصرکه دارای حروف اول کلمه، بدون قدرت برقراری ارتباط با مصرف کننده تبدیل می شوند.
۳- تناسب و اقتضا :آیا تناسبی منطقی با ماهیت موسسه دارد ؟ اگر اسم در موسسه درست، به همان اندازه یا بیشتر متناسب نیست ،حتما مورد بررسی قرار دهید .
۴- املا و تلفظ آسان : آیا اغلب مردم بعد از شنیدن اسم قادرند آن را هجی کنند و درست بنویسند؟ آیا آنها قادرندبعد از دیدن اسم آن را تلفظ کنند؟ اسم نباید به یک آزمون املا تبدیل شود یا باعث شود مردم احساس جهالت و نادانی کنند.
۵- دوست داشتنی بودن : آیا مردم در هنگام استفاده از اسم لذت خواهند برد؟ اسامی که بطور ذهنی مهیج و محرکند یا در هنگام بیان، “احساس خوبی ” ایجاد می کنند؛ نسبت به آنهایی که این حس را فراهم نمی کنند امتیازی مازاد در شروع فعالیت دارند.
۶- قابلیت تعمیم : آیا اسم ” قابلیت بسط و گسترش ” دارد؟ آیا تفسیر بصری القا می کند یا می تواند در تعدادی از عملیات و فعالیت های خلاق به طرق مختلف مورد استفاده قرار گیرد؟ اسامی بزرگ فرصت های بی پایانی را برای عرصه ی فعالیت برند فراهم میکنند.
۷- قابلیت محافظت: آیا اسم می تواند به علامت تجاری تبدیل شود؟ آیا برای کاربری در وب قابل استتفاده است؟ در حالی که بسیاری از اسامی می توانند به علامت تجاری تبدیل شوند، بعضی اسامی نسبت به اسامی دیگر بیش تر قابلیت دفاع دارند؛که این قضیه آن ها را در بلند مدت ایمن تر و ارزشمندتر می سازد. بنابراین اسم ناشایست و نادرست می تواند،میلیون ها و حتی میلیاردها دلار زیان در تجارت به بار آورد.
عقیده ی برنارد شاو علاوه بر اشخاص در مورد برندها کاربرد دارد که :
”مراقب باشید تا بسیار خوب تربیت شوند “
منبع : دکتر پول