"جعفر شهری " در "کتاب طهران قدیم" می نویسد :در ایران تا قبل از عهد ناصری،جوراب رواج نداشت و پس از سلطنت ناصر الدین شاه بود که ابتدا زنان درباری شاه قاجار جوراب آوردند و پس از آن کمکم به طبقات پایین رسید و متداول شد.پس از آن هم جوراب جزء البسه گران قیمتی بود که فقط در مهمانی های سنگین می پوشیدند؛ و چون جوراب مستهلک می شد،کف آن را می بریدند و پارچه ای دیگر به کف آن می دوختند و هنگامی که رویه آن نیز از بین می رفت و دیگر مناسب استفاده نبود،آن را از مچ می بریدند و به ساقه اش رکابی می دوختند و به آن جوراب رکابی می گفتند."جلیل ضیاپور" پژوهشگر فرهنگ،در کتاب پوشاک هخامنشی ها و مادی ها در "تخت جمشید"می نویسد ،در میان اقوام فراوان که بر راه پله شرقی کاخ آپادانا نقش بسته اند،کسانی دیده می شوند که شلوار و پای افزار مادی دارند و از جمله پیشکشی های آنان شلوار است که روی دست می برند.این شلوار از پا به جوراب وصل است که گویی یکسره دوخته شده و آن را در شکل هایی که " سکایی"ها و "کاپادوکی"ها معرفی می کنند می توان دید.در همین حال دکتر" محمود روح الامینی" _مردم شناس_ استفاده از جوراب را متعلق به عصر ناصری نمی داند و تاکید می کند:به طور دقیق،نمی دانم زمان استفاده یا رواج جوراب در میان ایرانیان چه زمانی بوده است،اما به تحقیق مربوط به گذشته های خیلی دورتر از تاریخ ناصر الدین شاه است.علاوه بر آن ،لغت های "جوراب" و "پنجره" لغاتی است که از فرهنگ پارسی به فرهنگ عثمانی وارد شد و از آنجا به اروپا راه پیدا کرد.به نحوی که همین الان هم در لهستان مردم از لغات جوراب و پنجره استفاده می کنند.آن طور که از منابع در دسترس بر می آید،نخستین کارخانه جوراب بافی ایران در سال 1333 به همت "خلیل رحیمی" بنیان گرفت. قبل از این تاریخ جوراب بافی دستی رایج بود و کدبانوی هر خانه ای برای اهالی منزل جوراب پشمی می بافت . در سال 1345 ماشین های جوراب بافی ایتالیایی و چینی وارد ایران شد. ماشین های جوراب بافی رایانه ای هم در سال 1364 به ایران رسیدند که در ابتدا فقط جوراب های زناه می بافتند؛ولی از سال 1370 به بعد،ماشین هایی به بازار ایران آمد که همه نوع جورابی- اعم از زنانه،مردانه و بچه گانه -  تولید می کند.

نمونه ای از یک دستگاه جوراب بافی

مراحل تولید جوراب

موارد فني بافت و دوخت جوراب شكل گيري و نوع بافت جوراب از روي توپ نقشه هايي كه روي دستگاه نصب ميباشد صورت مي گيرد كه بنا به طرح و نقشه دارا ي شكل متغييري ميباشند.

مراحل بافت و آماده سازي جوراب عبارتند از: بافت قيطانيي ـ مرحله آغازين بافت جوراب مي باشد كه از در رفتن رج هاي جوراب جلوگيري كرده و در شكل بندي اوليه جوراب نقش اساسي دارد. بافت كش ـ بنا بر تنظيمات و بر مبناي تناسب قواره جوراب شل و سفت ميشود. بافت ساق ـ مرحله بعدي است كه داراي درجه بندي مخصوص به خود مي باشد ، نقش بندي نيز در اين قسمت انجام مي گيرد. بافت پاشنه كه يكي از مهمترين قسمتهاي جوراب است ، در اين قسمت دستگاه به صورت رفتي و برگشتي منظم و برنامه ريزي شده به وسيله ابزارهاي سوزن كش و سوزن خواب اين قسمت را انجام مي دهد اين قسمت از اهميت ويژه اي برخوردار است زيرا تنظيم دستگاه در اين مرحله باعث استحكام و دوام پاشنه مي شود. بافت پنجه ـ قسمت نهايي بافت است كه مشابه بافت پاشنه مي باشد با اين تفاوت كه انتهاي بافت بازمانده قسمت پنچه گيري انجام ميشود. پس از بافت جوراب مرحله دوخت انجام مي گيرد كه مشتمل برزيگزال ، پنجه گيري و پس دوز مي باشد. در اين شركت نيز دوخت جوراب مانند ديگر توليد كنندگان جوراب دنيا به علت سهولت پادرجوراب بصورت پنجه گيري مي باشد. پس از دوخت نوبت رنگــرزي است كه بـاعـث دوام و كيفيت بالاي رنگ ميشود.اطو، فينيش و در نهايت بسته بندي مراحل پاياني امر توليد جوراب مي باشد.

شرکت بهبود صنعت آمادگی خود جهت تهیه طرح توجیهی تولید جوراب را اعلام می دارد

هم اکنون سفارش طرح  توجیهی تولید جوراب دهید

استفاده از کلیه مطالب این سایت برای عموم آزاد می باشد ، فقط در راستای حفظ زحمات تیم تولید محتوی ما خواهشمندیم در صورت برداشت از این محتوی لینک ما را درج نمایید. باسپاس