انواع سس
سس گوجه فرنگی(کچاپ)
فرآورده ایست که هم از گوجه فرنگی تازه که از گیاه Lycopersicum cicuicntum از خانواده Solanaccac پوست کنده و دانه گرفته و تغلیظ شده و هم از رب گوجه فرنگی با اضافه کردن مواد افزودنی شامل نمک طعام، سرکه، سیر، پیاز، ادویه ها، بروش حرارتی تهیه و در ظروف مجاز گرم پر شده و نگهداری می شود.
سس کچاپ نوعی سس است که معمولاً از گوجه فرنگی رسیده تهیه میشود. مواد اصلی تشکیل دهنده سس کچاپ امروزی، گوجه فرنگی، سرکه، شکر، نمک، فلفل شیرین، میخک و دارچین میباشد. البته گاهی از پیاز، کرفس و ادویه جات دیگر هم در تهیه سس کچاپ استفاده میکنند.
سس کچاپ را همیشه از گوجه فرنگی درست نمیکنند. در ابتدا سس کچاپ به نوعی سس اطلاق میشد که از قارچ یا ماهی که آن را داخل آب نمک گذاشته و با ادویه جات مزه دار نموده بودند تهیه میشد. برخی از موادی که برای تهیه این سس در قدیم به آن اضافه میکردند عبارت بودند از: ماهی کولی، صدف، خرچنگ، گردو، لوبیا قرمز، خیار، لیمو و انگور.
دستورالعمل قدیمی تهیه سس کچاپ
در دههٔ آغازین قرن 19، به هر سسی که با سرکه تهیه میشد، سس کچاپ میگفتند. با گذشت سالیان متمادی، به تدریج سس کچاپ امروزی محبوبیت خود را بدست آورد و آنهم به این دلیل بود که مردمان امریکا، علاقه خاصی به گوجه فرنگی داشتند. البته تا سال 1913م، در فرهنگهای لغت هنوز به جای گوجه فرنگی، قارچ ماده اصلی سس کچاپ محسوب میشد.
دستورالعمل تهیه سس کچاپ در قرن 19 طرز تهیه سس کچاپی که در زیر ملاحظه میکنید، از کتابی که در سال 1801 چاپ شده گرفته شده است: ـ تعدادی گوجه فرنگی رسیده را بردارید. این گوجه فرنگیها را با دست آنقدر بچلانید تا تنها گوشت گوجه باقی بماند و گوجه کاملاً له شود. سپس مقداری نمک به آنها اضافه نمایید (نیم پوند نمک برای 100 عدد گوجه فرنگی) و به مدت دو ساعت گوجههای له شده را بپزید. ـ گوجهها را مرتب بهم بزنید تا ته نگرفته و نسوزد. ـ زمانی که گوجهها پختند و هنوز داغ هستند، آنها را از یک صافی عبور دهید. با پشت قاشق روی صافی بکشید تا همه گوشت گوجه از صافی عبور کرده و تنها پوست گوجه فرنگی باقی بماند. سپس مقداری پوست جوز، 3 عدد جوز هندی، فلفل شیرین، میخک، دارچین، زنجبیل و مقداری هم فلفل سیاه برای طعم دادن به گوجه فرنگی، اضافه نمایید. ـ این مخلوط را روی حرارت قرار دهید تا بجوشد و کاملاً غلیظ شود. مخلوط را مرتباً بهم بزنید. ـ وقتی سس آماده شد، بگذارید تا کاملاً سرد شود و سپس آن را داخل بطری بریزید. ـ تعداد 100 عدد گوجه فرنگی، چهار تا پنج بطری سس تولید میکند که تا مدتها میتوان از آن استفاده نمود.
نمکی که به گوجه فرنگی اضافه میکردند، به عنوان نوعی نگهدارنده و جلوگیری کننده از فساد عمل میکرد و نسبت به سسهای امروزی، مزه نسبتاً شوری را به سس کچاپ میداد. تهیه سس کچاپ از این جهت اهمیت داشت که مردمان امریکای شمالی در دهه آغازین قرن 19، از گوجه فرنگی با وجود همه خواص آن استفاده نمیکردند، چون اعتقاد داشتند که گوجه فرنگی سمی میباشد.
دستورالعمل تهیه سس کچاپ در قرن 20 با استفاده از انگور این روش را از کتاب آشپزی که در سال 1906 چاپ شده برایتان نقل میکنیم: مواد لازم برای تهیه سس کچاپ: یک لیتر آب انگور، یک پاینت (واحد اندازه گیری برابر با 568/0 لیتر) سرکه، یک پوند شکر، میخک پودر شده به میزان دلخواه.
سس کچاپ امروزی
فردی به نام هینز اولین کسی بود که سس کچاپ کارخانهای را برای اولین بار در سال 1876 میلادی تولید نمود. با وجود بحث و جدلهایی که بر سر استفاده از بنزوات سدیم به عنوان ماده نگهدارنده چاشنیها بوجود آمد، سسهای کچاپ امروزی از سالهای اول قرن بیستم وارد بازار شدند. آن زمان، محققین استفاده از بنزوات سدیم به منظور نگهداری طولانی مدت از مواد غذایی را ناسالم قلمداد کرده بودند. در جواب آنها، سرمایه گذاران در زمینه تولید سس کچاپ، از جمله خود هینز سعی نمودند تا دستورالعملهایی ارائه دهند که نیاز به استفاده از این ماده نگهدارنده از بین برود.
قبل از هینز، سسهای گوجه فرنگی کچاپ تولیدی آبکی و رقیق بودند. یکی از دلایل رقیق بودن سسها استفاده از گوجه فرنگیهای نارس برای تهیه سس بود و چون میزان پکتین موجود در این گوجه فرنگیها کم بود، بنابراین سسها رقیق میشدند. همچنین در تهیه این سسها سرکه کمتری نسبت به سسهای امروزی به کار میرفت. هینز عنوان کرد که با استفاده از گوجه فرنگیهای رسیده، دیگر نیازی به بنزوات سدیم برای جلوگیری از فساد و تغییر طعم گوجه نیست. البته به خاطر داشته باشید که برخی کارشناسان عقیده دارند، همین حذف بنزوات سدیم از سسهای کچاپ بود که سبب تغییرات اساسی در تهیهٔ این نوع سس و تولید سسهایی با طعم و مزهٔ امروزی شد.
قبل از "هینز"، سسهای کچاپ دو طعم داشت: تلخ و نمکی. اما استفاده از گوجه فرنگی رسیده طعم دیگری را هم به انواع سسهای کچاپ اضافه نمود: شور. بعدها با استفادهٔ بیشتر از سرکه در تهیهٔ این نوع سس طعم ترش و تند هم به طعمهای قبلی اضافه گردید. زمانی که استفاده از بنزوات سدیم ممنوع شد، طعم شیرین هم ابداع شد.
در قدیم سس کچاپ را از گوجه فرنگیهای تازهای که همان موقع برداشت شده بود تهیه میکردند. امروزه با استفاده از فناوری تبخیر در خلاء، از گوجه فرنگی خمیر غلیظی تهیه میکنند که نگهداری از این خمیر حتی در دمای اتاق هم امکانپذیر است و فاسد نمیشود. این امر به کارخانجات تولید سس گوجه فرنگی امکان میدهد که هر موقع سال که بخواهند، سس گوجه تهیه نمایند.
ابداعات جدید
در قدیم، سسهای کچاپ را داخل بطریهای شیشهای میریختند که ریختن آن روی غذا خیلی سخت بود. اگر چه بطریهای شیشه ای، سس را در برابر رطوبت و اکسید شدن حفاظت میکردند، اما مشکلات خاصی داشتند که از داخل شیشه به سختی بیرون میآمدند. اگر قبل از مصرف شیشه را خوب تکان نمیدادند، سس به دیواره شیشه میچسبید. فیزیکدانان دلیل این مسئله را به خاطر انبساط سس کچاپ عنوان کردند. بعدها با تولید بطریهایی از جنس پلی اتیلن که میشد بدنهٔ آنها را فشار داد و با این فشار محتوای بطری براحتی خارج میشد، مشکل استفاده از بطریهای شیشهای هم برطرف گردید.
از سال 2000 م، "هینز" سسهای کچاپ رنگی به بازار عرضه نموده است. در تهیهٔ این سس ها، رنگهای خوراکی را به سسهای کچاپ قبلی اضافه میکنند. این سسها را در بطریهای نرم پلاستیکی که راحت تر میتوان آنها را فشرد، بسته بندی میکنند. از زمانی که سس کچاپ رنگی به بازار آمده میزان استفاده از سس کچاپ افزایش یافته است. تخمین زدند که تا آغاز سال 2004م، مصرف این سسها در خانهها و در میان کودکان 12 درصد افزایش یافته است. مصرف زیاد سس کچاپی که امروزه با انواع غذاهای آماده به کار میرود به دلیل شیرین بودن و همچنین اضافه نمودن نمک به آن برای سلامتی مضر است.
تاریخچه نام سس کچاپ
نام این سس اولین بار در قرن 17 به فرهنگ لغت کشور انگلستان وارد شد. از آن زمان بود که در بسیاری از متون ادبی و دیگر کتابها نام این سس به میان آمد. البته گفته میشود که نام این سس را از یکی از گویشهای چین برگرفته اند. اگر چه چینی بودن نام این سس مورد بحث قرار گرفته است:
در فرهنگ چین، منظور از واژهٔ کچاپ، بادمجان یا شکل کوتاه شدهای برای واژه گوجه فرنگی است؛ درحالی که منظور از کچاپ، سسی است که از عصاره گوجه فرنگی تهیه میشود. و نیز به کچاپ، ماهی آزاد و یا در کل، ماهی گفته میشود. بنابراین منظور از کچاپ. سس ماهی است.
اینها همگی نشان دهنده این امر است که این واژه برگرفته از کشور چین نیست.
سس خردل
فرآورده ایست نیم جامد که از اختلاط موادی چون سرکه، شکر، نمک، پودر خردل، ادویه ها، نشاسته، روغن مایع و آب بدست می آید به نحوی که قسمت اعظم ترکیب آن پودر خردل می باشد.
سس مایونز
سس مایونز نوعی سس غلیظ، سفید و کرم مانند است که سرد سرو می شود. این سس، امولسیونی از روغن نباتی می باشد که در زرده تخم مرغ معلق است و سرکه یا آبلیمو و انواع ادویه جات برای مزه دار کردن این سس مورد استفاده قرار می گیرند.
سس مایونز را بدین طریق تهیه می کنند که روغن را به تدریج به مایعات دیگر اضافه می نمایند؛ در عین حال که مواد داخل ظرف را مرتباً هم می زنند تا روغن نباتی به ذرات کوچک تبدیل شود و در تمام سطح سس به طور یکنواخت پخش گردد.
زرده تخم مرغ، لسیتین فراهم می کند که سبب پایداری این امولسیون می شود. سپس مخلوط حاصله را با نمک و دیگر ادویه جات مزه دار می کنند.
مایونز را تنها به صورت سرد مصرف می کنند (معمولاً همراه با انواع ساندویچ و یا همراه با سیب زمینی سرخ کرده ). فرانسوی ها سس مایونز را به همراه مرغ سرد، تخم مرغ سفت سرد و بسیاری غذاهای دیگر به کار می برند.
سس مایونز در تهیه ی بسیاری از سس های سرد (با اضافه نمودن مواد افزودنی مختلف) کاربرد دارد. برای مثال، آیولی نوعی سس مایونز است که در تهیه ی آن از پودر سیر استفاده شده است. سس تارتار نوع دیگری سس می باشد که از سس مایونز و انواع سبزیجات تهیه می شود. بسیاری از سس های سالاد از مایونز تهیه می شوند؛ مثل سس روسی که از مخلوط سس مایونز و سس گوجه فرنگی به دست می آید. سس هزارجزیره هم نوعی سس سالاد است که از مخلوط سس سالاد روسی با انواع ترشی و سبزی تهیه می شود.
مایونزهای خانگی تقریباً 75 درصد چربی دارند، درحالی که مایونزهای تهیه شده در کارخانه، 65 تا 70 درصد چربی دارند. در تهیه ی سس های مایونز کارخانه ای، معمولاً به جای بخشی و یا حتی گاهی به جای کل زرده تخم مرغ مصرفی، آب به کار می برند. البته باید مواد دیگری همچون لسیتین یا دیگر مواد امولسیون کننده همچون سویا به سس مایونز تهیه شده با آب اضافه گردد. سس مایونز کم چرب را از نشاسته، ژل سلولز و دیگر موادی که ماده ی حاصله را از نظر بافت، شبیه مایونز واقعی می کند، تهیه می نمایند.
همچنین سس مایونز را می توان از سفیده تخم مرغ خام که زرده اصلاً با آن مخلوط نشده باشد (مگر اینکه تهیه ی سس در مخلوط کن برقی با سرعت بالا انجام شود)، تهیه نمود. سس مایونزی که با استفاده از این مواد تهیه می شود با سس مایونز معمولی هیچ فرقی در ظاهر ندارد. البته اگر نمک، فلفل، آبلیمو، سرکه، سس خردل و مقدار کمی فلفل دلمه برای طعم دادن به آن اضافه نمایند، این سس مزه سس مایونزی که با زرده تخم مرغ تهیه می شود را پیدا می کند.
از آنجا که در تهیه ی سس مایونز خانگی از زرده تخم مرغ خام استفاده می کنند، خطر مسمومیت بوسیله سالمونلا وجود دارد. برای تهیه ی سس مایونز کارخانه ای، زرده تخم مرغ را پاستوریزه نموده یا فریز می کنند و به جای مایعات به کار رفته در تهیه ی سس، از آب یا دیگر مواد امولسیون کننده استفاده می کنند.
برای تهیه ی سس مایونز در خانه، از تازه ترین تخم مرغ ها استفاده نموده و آنها را قبل از مصرف کاملاً تمیز نمایید. برخی سوپر مارکت ها تخم مرغ پاستوریزه عرضه می کنند که این نوع تخم مرغ ها سالم تر بوده و خطر ابتلا به مسمومیت را کاهش می دهند. به علاوه می توانید تخم مرغ ها را در آب 170 درجه ی فارنهایت قرار داده و آنها را نیم پز نمایید و سپس زرده ی آنها را جدا کنید. زرده ها در این حالت فقط کمی پخته می شوند. سس مایونزی که در خانه تهیه می شود را تنها می توان در یخچال و به مدت سه تا چهار روز نگهداری نمود.
اولین بار در سال 1905م و در شهر منهتن بود که کارخانجات تولید سس مایونز کار خود را آغاز نمودند. سس های مایونز در شیشه و در اندازه های مختلف در سوپر مارکت ها و دیگر فروشگاه ها به فروش می رسید.
کد آیسیک محصول
کد آیسیک این مطابق طبقه بندي وزارت صنایع و معادن به شرح جدول زیر است، لازم بذکر است که در رده بندی آیسیک کد 15 مربوط به محصولات غذایی و آشامیدنی بوده و کد 1549 مربوط به زیر شاخه ساخت سایر مواد غذایی طبقه بندی نشده است و کد های مربوط به تولید انواع سس به شرح جدول زیر می باشد:
رديف
کد
نام محصول
واحد سنجش
1
15492430
انواع سس هاي غذايي
تن
2
15492431
سس مايونز
تن
3
15492432
سس گوجه فرنگي
تن
4
15492433
سس سالاد
تن
شماره تعرفه گمرکي
در داد و ستدهاي بازرگاني بين المللي جهت کد بندي کالاها و تعيين حقوق گمرکي و سود بازرگاني ،اغلب از دو نوع طبقه بندي استفاده مي شود که يکي از اين طبقه بندي ها نامگذاري بروکسل و ديگري طبقه بندي مر کز استانداردها و تجارت بين المللي مي باشد و روش طبقه بندي مورد استفاده دربازرگاني خارجي کشور ايران طبقه بندي بروکسل است که بنابر نيازها وکاربردهاي خاص موجود ،گاهي تقسيم بنديهاي بيشتري در زير تعرفه ها انجام گرفته است.
طبق اطلاعات اخذ شده از پايگاه اطلاح رساني گمرک ايران شماره تعرفه گمرکي محصولات در سال هاي مختلف به شرح زير مي باشد:
سال
كد
شرح تعرفه
80 ، 81 ,82
2103.20
كچاپ گوجه فرنگي (tomato ketchup) و ساير سس هاي گوجهفرنگي اماده
2103.90
فراوردهها براي سس و سسهاي اماده شده ، چاشني ها و ادويههاي مخلوط شده ،
( غيراز موارد مشمول شمارههاي فرعي 2103.10 و 2103.20)
83 و 84
21032000
کچا پ گوجه فرنگي و ساير سس هاي گوجه فرنگي
21039000
سس ها و فر,ورده ها برا ي سس , چاشنيها و ا دويه هاي مخلوط شده
85 و 86
21032000
کچاب گوجه فرنگي و ساير سس هاي گوجه فرنگي
21039000
سايرسسها و فرآورده ها برا ي سس , چاشنيها و ا دويه هاي مخلوط شده غير مذكور درجاي ديگر
معرفی مواردمصرف وکاربرد
در کلیه نقاط دنیا سس ها به عنوان ماده ای کمک غذایی جهت طعم دادن غذاها استفاده می شود. که قابلیت استفاده با طیف وسیعی از خوراکی های متنوع را دارد. باتوجه به گسترش شهر ها و مشغله مردم، استفاده از غذاهای آماده با کالری زیاد، علی الخصوص استفاده از فست فوود ها به صورت تصاعدی رو به افزایش است که در این میان سس ها به عنوان یکی از پایه های ثابت این غذاها شناخته شده اند.
شرح فرآیند تولید و تکنولوژیهاي موجود
اساس روش تولید سسهای مختلف در اختلاط مواد اولیه و بوجود آودرن امولسیون یکنواخت و مناسب است. معمولاً تولید سسها به طریق صنعتی با شیوه غیر پیوسته و پیوسته تولید می گردد.
به دلیل سادگی کار روش غیرپیوسته در این طرح پیشنهاد می گردد.
تشریح فرآیند منتخب و ترسیم شماتیک جریان فرآیند(نمودار گردش مواد)
جهت تولید سس مایونز می بایستی مواد اولیه بر اساس فرمولاسیون واحد(فرومولاسیون می باستی به تأیید وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی برسد) توزین گردد و در صورتیکه نیاز به آماده سازی دارند، عملیات آماده سازی صورت گیرد و سپس اختلاط این مواد صورت گرفته و در نهایت توسط هموژنیزاتور بافتش یکنوخت گردیده و توسط پرکن در شیشه های مربوطه پر گردیده و بسته بندی می گردد.
از مواد اولیه ای که می بایستی عملیات آماده سازی بر روی آن صورت گیرد نشاسته است. ابتدا مقدار مشخص نشاسته را وزن کرده(بر اساس فرمولاسیون ) به آن آب اضافه کرده و در دیگ پخت دوجداره جهت عملیات پخت حرارت داده می شود. وقتی که به سفتی مناسبی رسید به مخلوط کن تحت خلأ منتقل می شود و در آنجا ابتدا با آب و نمک مخلوط شده سپس ادویه – شکر- آبلیمو اضافه گردیده و پس از آن تخم مرغ و در نهایت روغن به مخلوط افزوده می گردد. مهمترین قسمت اختلاط زمانی است که روغن به مخلوط اضافه می گردد. می بایستی در این مرحله دور موتور تحت کنترل باشد. چرا که می بایستی روغن به تدریج به مخلوط اضافه گردد. علت این مسأله نیز در این است که در ابتدا امولسیون طبیعی آب در روغن است در حالیکه با ریختن تدریجی روغن بر روی مخلوط و هم زدنهای متوالی امولسیون عکس می شود. یعنی امولسیون طبیعی بحالت غیر طبیعی روغن در آب تبدیل می گردد.
جهت تعلیق گلبولهای چربی در آب یا قطرات آبی در چربی از امولسیفایر استفاده می شود.
بدون امولسیفایر سس مایونز سس مایونز به دو فاز جداگانه آب و روغن تبدیل می گردد. امولسیون مایونز توسط زرده تخم مرغ مستحکم می شود ولی ترکیبات فعال زرده تخم مرغ فسفلیپیدهاست که مهمترین آن بنام لستین است.
ساختمان لستین مشابه چربیها می باشد با این تفاوت که در ساختمان آن اسید فسفریک است. مهمترین قسمت آن باردار یا پلار(مثبت و منفی) و قسمت بدون بار یا غیرپلار است. بخش باردار آن آبدوست یا هیدروفیل است و تمایل به حل شدن در آب دارد. بخش بدون بار موسوم به چربی دوست یا هیدروفوبیک است و تمایل به حل شدن در چربی دارد با وارد کردن امولسیفا در آب و روغن عمل اختلاط آنها دائمی می گردد. اگر روغن در مقدار نسبتاً زیاد آب بهم زده شود به قطرات کوچکی در می آید. قسمت غیر پلار مولکولهای لستین جهت خود را با قطرات چربی تطبیق داده و انتهای پلار در سطح قطرات آب فرو می رود. در چنین حالتی اطراف قطرات روغن بوسیله سطحی از شارژالکترکی احاطه می گردد و چنین قطراتی یکدیگر را بجای تمایل به جذب و جدا شدن بصورت یک لایه چربی دفع می کنند لذا امولسیون مستحکم می گردد. پس از تشکیل امولسیون می بایستی مخلوط توسط هموژنیزاتور یکنواخت گردد. بعد از یکنواخت شدن توسط دستگاه پرکن و بسته بندی و به انبار سرد منتقل می شود. بدلیل آنکه سس مایونز PH کمتر از 5/4 دارد نیازی به پاستوریزه کردن محصول نیست. چرا که در این PH عوامل بیماریزا عمده ای چون کلستریدیم برتولینم رشد نمی کند.
جهت تولید سس سالاد ابتدا آب، نمک، شکر، آبلیمو و تخم مرغ در مخلوط کن تحت خلاء ریخته شده و هم زده می شود سپس روغن بتدریج به مخلوط وارد شده پسس نشاسته پخته شده به مخلوط اضافه می گردد و هم زدن ادامه می یابد. سس مایونز بر طبق فرمولاسیون واحد به آرامی به محتویات اضافه و در نهایت ادویه به مخلوط اضافه شده و مخلوط جهت یکنواخت شدن به هموژنیزاتور منتقل می شود و بعد از هموژن شدن به پرکن منتقل شده و پر شده و بسته بندی می گردد و به انبار سرد منتقل می شود.
سس سالاد نیز به جهت پائین بودن PH(کمتر از 5/4) نیازی به پاستوریزاسیون ندارد.
جهت تولید سس گوجه فرنگی(کچاپ) یا از گوجه فرنگی خام استفاده می شود و یا از رب بریکس 28 در صورتیکه از گوجه فرنگی خام استفاده می شود می بایستی مراحل شستشو- خرد کردن و تغلیظ را طی نماید و پس از آنکه به غلظت مطلوب رسید مواد افزودنی همچون سرکه- پودر پیاز خرد شده خام و مخلوط ادویه جات و... اضافه می گردد. ولی در صورتیکه از رب استفاده شود این مراحل لازم نیست و در نتیجه به ماشین آلات کمتر و بالطبع سرمایه گذاری پائین تری نیاز خواهد شد مگر آنکه تولید کچاپ در واحدهایی صورت گیرد که تولید کننده رب می باشند و بعنوان فرآورده جانبی آنها بحساب آید. چون در این طرح اختصاصاً تولید سس مطرح می باشد بهتر و مقرون بصرفه تر است که از رب جهت تولید کچاپ استفاده گردد.
رب یا بریکس 28 در مخزن پخت ریخته شده و با آب نمک و پودر پیاز مخلوط گردیده سپس صمغ را با مقداری آب و شکر مخلوط و حل نموده و به آرامی مخلوط بالا اضافه می نمایند و در انتها ادویه جات بر طبق فرمولاسیون اضافه گریده و هم زده می شود و سپس مخلوط به پرکن رفته و در شیشه های مواد نگهدارنده وسرکه شسته پر گردیده و از تونل پاستوریزاتور جهت پاستوریزه شدن عبور می نماید و بعد از اتیکت زنی در بسته بندی نهایی(کارتن) بسته بندی گردیده و به انبار منتقل می شود جهت تولید سس خردل مواد اولیه بر طبق فرمولاسیون وزن شده و به مخلوط کن تحت خلأ ریخته شده و هم زده می شود سپس بتدریج روغن و خمیر نشاسته به مخلوط اضافه گردیده و هم زده می شود. بعد از این مرحله مخلوط به دیگ پخت دوجداره منتقل شده و حداکثر 10 دقیقه پخت می گردد بعد از خنک شدن مخلوط به هموژنیزاتور جهت یکنواخت شدن منتقل می گردد و سپس توسط دستگاه پر کن، پر گردیده و از تونل پاستوریزاسیون جهت پاستوریزه نمودن عبور می نماید و در نهایت پس از اتیکت زنی در بسته بندی نهایی(کارتن) چیده شده و به انبار سرد منتقل می شود.
بد نیست بدانید سرفصل های موجود در یک طرح کامل که از سوی کارشناسان ما نوشته می شود عبارتند از :
:: فصل اول
1-1- معرفی محصول
1-2- انواع سس
1-2-1- سس گوجه فرنگی(کچاپ)
1-2-2- سس خردل
1-2-3- سس مایونز
1-3- کد آیسیک محصول
1-4- شماره تعرفه گمرکی
1-5- بررسی استانداردهای مرتبط با محصول
1-6- معرفی موارد مصرف وکاربرد
:: فصل دوم
2-1- شرح فرآیند تولید و تکنولوژیهاي موجود
2-1-1- تشریح فرآیند منتخب و ترسیم شماتیک جریان فرآیند(نمودار گردش مواد)
:: فصل سوم
3-1- شرایط صادرات و واردات محصولات
3-2- بررسی روند صادرات و واردات انواع سس در سال های گذشته
3-2-1- بررسی روند صادرات انواع سس
3-2-2- بررسی روند واردات انواع سس
3-3- بررسی ظرفیت واحدهای به بهره برداری رسیده تا کنون
3-4- بررسی روند رشد ظرفیت تولید محصولات از سال 1380 تا نیمه اول 86
3-5- پیش بینی میزان عرضه تا پایان سال 1390
3-6- پیش بینی میزان صادرات و واردات محصولات تا پایان سال 1390
3-7- پیش بینی میزان تقاضای انواع سس تا پایان سال 1390
3-8- پیش بینی میزان سهم قابل حصول (کمبود عرضه) انواع سس تا سال 1390
:: فصل چهارم
4-1- شرايط عملياتي طرح
4-2- برآورد هزینه های سرمایه گذاری
4-2-1- زمين محل اجراي طرح
4-2-2- هزینه های محوطه سازي و اجرای ساختمان
4-2-3- تأسيسات و تجهيزات
4-2-4- ماشین آلات و تجهیزات
4-2-5- وسايل نقليه و وسايل حمل و نقل داخل و خارج كارخانه
4-2-6- تجهيزات اداري و كارگاهي
4-2-7- هزينه هاي قبل از بهره برداري
4-3- هزينه هاي ثابت طرح
4-4- برآورد هزينه هاي جاري طرح
4-4-1- مواد اوليه
4-4-2- بر آوردحقوق و دستمزد پرسنل
4-4-3- برآورد میزان انرژی و آب مصرفی
4-4-4- استهلاك و تعمير و نگهداري
4-4-5- جدول هزينه هاي جاري طرح
4-5- جدول هزينه هاي ثابت و متغير توليد
4-6- برآورد میزان سرمایه در گردش طرح
4-7- جدول سرمايه گذاري
4-8- هزینه تولید سالانه
4-9- برآورد نحوه مشارکت
4-10- پیش بینی فروش کالا
4-11- ساير محاسبات فني طرح
4-12- شاخص های مالی طرح
4-13- جدول محاسبه سود و زیان طرح
جهت سفارش این طرح توجیهی اینجا کلیک کنید.