معرفی اسید سولفوریک

اسید سولفوریک در قرن نهم توسط شیمیدان ایرانی به نام زکریای رازی کشف شد. اسید سولفوریک اسید معدنی بسیار قوی می‌باشد. این اسید با هر درصدی در آب حل می‌شود. اسید سولفوریک در گذشته به نام جوهر گوگرد معروف بوده است. وقتی غلظت بالایی از SO3 گازی به اسید سولفوریک اضافه می‌شود، الئوم یا اسید سولفوریک دود کننده به فرمول H2SO4 ایجاد می‌شود. واکنش اسید سولفوریک با آب بسیار گرمازا می‌باشد. اضافه کردن آب به اسید سولفوریک غلیظ خطرناک است. زیرا در اثر حرارت حاصل از واکنش اسید و آب ، آب داغ ممکن است به اطراف پراکنده شود.

اسيد سولفوريك خالص(H2SO4)داراي جرم مولكولي 08/98 مايعي بي رنگ و نسبتاً ويسكوز مي باشد .

اسيد سولفوريك به هر نسبتي در آب حل مي شود. همچنين 3SO به هر نسبتي در اسيد سولفوريك حل مي شود و اولئوم تشكيل مي شود.

اسيد سولفوريك يك اسيد قوي است كه داراي مقاومت شيميايي بالايي است . اين ماده به نامهاي اسيد سولفين (Sulphin acid) اسيد باتري (battery acid)، و سولفات هيدروژن نيز شناخته مي شود . اين محصول موارد استفاده وسيعي در فرايندهاي شيميايي به عنوان عامل اسيدي، كاتاليست و عامل دي هيدراسيون دارد.

اغلب مردم به عنوان یکی از مواد سازنده محصولات آرایشی مثل ضدآفتاب‌ها، رطوب کننده‌ها و کرم‌های سوختگی با آلوئه ورا آشنا هستند.

اما امروزه حضور رو به فزونی آلوئه در محصولات متعدد و متنوعی را شاهد هستیم. تولیدکنندگان شامپو مدعی هستند که اسیدیته معادل ۵/۴ این گیاه آن را برای ساخت انواع شامپو و نرم‌کننده ایده‌آل کرده است.

در حالی که متخصصین تغذیه نیز مصارف خوراکی آلوئه ورا را به اندازه مصارف خارجی آن مفید و متعدد می‌دانند و آن را به اشکال مختلف از جمله عصاره، ژل، کپسول، پودر، نوشیدنی، کمپوت و مربای آلوئه ورا عرضه می‌کنند.